Ursulinenstraat
Laureaten 2023
Laureaten Lens op de Mens 2023 – POI 29
Hekwerk voor het vroegere Ursulinenklooster
GPS 51.209632° NB 5.426287° OL
Deze openluchttentoonstelling is permanent toegankelijk
Carrie Tomberlin | Goud professionele fotografen
Lecturer and Gallery Director Carrie Tomberlin received her MFA in photography from Clemson University and her BA in Visual Art and Creative Writing from Eckerd College. Before coming to UNC Asheville, Carrie taught photography in Seattle, WA, and prior to her teaching career, she worked with several non-profit organizations including the National Museum of Women in the Arts in Washington, D.C. As a graduate of the liberal arts, Carrie enjoys teaching classes for the Department of Art and Art History, the Arts and Ideas Program, and the Sustainability Certificate. Outside the classroom, Carrie loves travel, photographing, hiking, cooking food from around the world, and playing support staff to a posse of llamas and her dog Arlo.
Carrie’s photographic work is regularly exhibited nationally and internationally. By visualizing consumer culture, overindulgence, and our ever-expanding technological dependency, she asks the viewer to consider how our actions impact each other and the natural world. In addition to her solo work, she and fellow artist, Eric Tomberlin, have been working on a long-term collaborative project on sea level rise in Bangladesh.
About her exhibited photos:
Long touted as a climate haven, Western North Carolina, USA experienced the unimaginable in late September 2024. Over the course of two days, the area received 12 to 30 inches of rain followed by wind speeds of 40 – 100 mph as Hurricane Helene came 500 miles inland from its first landfall in Florida. The impacts of the storm were catastrophic. Homes, cars, roads, bridges, trees, and entire communities were swept away by raging rivers, streams and over 2,000 landslides. Damage to infrastructure cut power, internet, and cellular service for days, hindering rescue efforts and leaving families with no way to find one another. In North Carolina, 106 people lost their lives with an additional 113 deaths across the southeast. As is the case in many disasters, those with the least means were hardest hit. Scientists called Helene a “once in 100 year flood,” with damage far surpassing the historic flood of 1916, but with the acceleration of climate change, can we be sure of anything?
Though the tragedy and damage were apocalyptic in scale, the outpouring of support from people across the country and the many ways residents of Western North Carolina came together have also been monumental. In rebuilding, we need to plan for the unprecedented, creating a more resilient and sustainable infrastructure, and looking for long term solutions for adapting to the challenges that climate change is on only just beginning to manifest.
Manuel Armenis | Zilver professionele fotografen
Manuel Armenis is een bekroonde Duitse straat- en kunstfotograaf.
Hij is geboren in Mannheim en hij woont en werkt in Hamburg, Duitsland.
Hij studeerde aan Icart, École de Photographie in Parijs, en aan de University of the Arts in Londen.
De nadruk van zijn werk ligt op de realisatie van langlopende projecten met een focus op het verkennen van de menselijke conditie binnen alledaagse stedelijke omgevingen.
Manuel Armenis is a German award-winning street and fine art photographer.
He was born in Mannheim and he lives and works in Hamburg, Germany.
He studied at Icart, École de Photographie in Paris (France), and at the University of the Arts in London (England).
The emphasis of his practice is the realization of long-term projects with a focus on exploring the human condition within everyday and commonplace urban environments.
Raf Willems | Brons professionele fotografen
Raf Willems is een Belgische fotograaf met 25 jaar ervaring in reclame-, portret- en lifestylefotografie. In 2013 kocht Raf zijn eerste drone en werd al snel een pionier in luchtfotografie op lage hoogte. De combinatie van zijn ervaring met compositie en belichting, en de nieuwe technologie waardoor hij een camera kon opstellen op plaatsen waar dat voorheen niet mogelijk was, resulteerde in een nieuwe manier van kijken, het opende letterlijk nieuwe perspectieven. In 2017 werd Raf opgenomen in de top 20 van beste luchtfotografen wereldwijd. Na gewerkt en gewoond te hebben in België, Zuid-Afrika en Brazilië, is Raf momenteel gevestigd in de VS, sinds 2017. Zijn luchtfoto’s zijn gepubliceerd in tijdschriften als National Geographic, Esquire en Forbes. Hij heeft luchtvideo werk gemaakt voor CNN-Travel, ESPN, CBS, NBC, NFL, Viacom, Bauer Media…. Raf is een gewaardeerd lid van de Los Angeles Art Association en jurylid voor de Emmy Awards bij de National Academy of Television Arts & Sciences, Pacific Southwest Chapter.
Over zijn tentoongestelde foto’s:
Greet Urkens | Goud amateurfotografen
Hoi, ik ben Greet en ik reis sinds een 15-tal jaren met een klein groepje gelijkgestemde zielen naar heel mooie plaatsen overal op de wereld. We zoeken vooral landen op waar we nog authentieke bevolkingsgroepen kunnen bezoeken. Dorpen die nog echt zijn en niet platgelopen door vele toeristen. Plaatsen waar niet alleen ons geld telt, maar ook wel hun nieuwsgierigheid om ons te ontmoeten.
Het zijn fascinerend plaatsen maar niet altijd comfortabel en gemakkelijk om te reizen. Van de voor ons zo normale luxe is hier meestal helemaal geen sprake. Hotels zijn er over het algemeen weinig of niet dus moet er worden gekampeerd.
Maar al dit valt in het niets tegenover hetgeen je daar mee kan beleven en te zien krijgt. Van rituelen tot ceremonies, ook hun dagdagelijkse bezigheden, zijn voor ons dikwijls moeilijk begrijpbaar.
Mijn foto’s zijn geen studio-opnames met modellen, maar gewoon mensen die in de dorpen leven in hun natuurlijke omgeving.
Mijn reeks is gefotografeerd bij de Mundari bevolking in Zuid-Soedan.
Michèle De Meersman | Zilver amateurfotografen
Over de tentoongestelde foto’s:
Eddy Verloes | Brons amateurfotografen
Eddy Verloes is germanist en fotograaf. Hij heeft zes foto- en gedichtenboeken gepubliceerd, sommige hiervan met muziek erbij: No time to Verloes (2015), Cuba libre (2016), Zeezuchten (2020) met gedichten van Anne Meerbergen, Buiten zinnen/Losing Our Minds (2021) met gedichten van Benno Barnard en muziek van The River curls around the town en Aardelingen (2022) met gedichten van Geert Jan Beeckman en muziek van Jef Neve. In januari 2025 verscheen Donker je wolken: op basis van foto’s van Eddy Verloes schreef dichter Geert Jan Beeckman gedichten die nadien op muziek werden gezet door de Belgische band Riviertijd. Eind 2025 verschijnt zijn zevende boek: Van alles de laatste met gedichten van Elise Vos.
Als fotograaf wil Eddy Verloes een verhaal vertellen met aandacht voor detail. Vanuit zijn ziel, niet vanuit de camera. Enige vorm van humor en suggestie zijn nooit ver weg. De gerenommeerde Amerikaanse website All About Photo rekent hem tot de beste hedendaagse fotografen ter wereld. Hij won o.a. de prestigieuze Travel Photographer of the Year 2020 Award (People of the World) en de Pangea Prize Siena Creative Photo Award 2021 (Open Theme) met zijn foto’s van chassidische joden op een Belgisch strand die hem naam en faam bezorgden en over de hele wereld werden tentoongesteld. Hij kreeg in 2022 de One Shot Contest Award, een prijs die de meest uitzonderlijke fotografen van onze hedendaagse tijd eert, en in datzelfde jaar was hij ook Photographer of the Year van de 17de Black & White Spider Awards in Beverly Hills (VS). Doordat hij in 2023 de Zilveren Medaille behaalde in de PX3 Prix de la Photographie Paris werd hij in 2024 geselecteerd voor het International Photography Festival in het Expo Center Sharjah in de Verenigde Arabische Emiraten. In 2024 was hij in de VS de winnaar van de World Photo Annual Refocus Award (Film/Analog) en meteen ook de ’Ontdekking van het jaar’.
In 2026 gaan de foto’s van Eddy Verloes in dialoog met de werken van de Oostendse kunstenaar Léon Spilliaert en met tien bekende binnen- en buitenlandse kunstenaars, waaronder Dirk Braeckman, Luc Tuymans, Michael Borremans, Berlinde De Bruyckere en Hans Op de Beeck.
Hanna Neret | Award voor Creativiteit
Hanna Neret is een fotograaf en fotokunstenaar die vooral houdt van kinder- en familiefoto’s en creatieve portretten – het liefst met een flinke dosis Photoshop-magie. Ze was een winnaar bij talrijke wedstrijden, zowel in het Zweedse Kampioenschap Fotografie als in verschillende internationale wedstrijden. Ze is gevestigd in Stockholm.De Zweedse fotografe is geen onbekende in Pelt. Een van de foto’s die zij instuurde in 2021 was op groot formaat te bewonderen tegen de gevel van de lagere school in de Rodenbachlaan. Ook de schuifpuzzel in de speeltuin van ’t Pelterke is al twee keer gemaakt met een foto van Hanna Neret.
Over haar tentoongestelde foto’s
Deze beelden komen uit een serie van twintig digitale creaties op basis van foto’s genaamd “Mind Matters’. Geïnspireerd door het surrealisme, wilde ik de complexiteit en de diepgang van onze innerlijke wereld weerspiegelen door verschillende emoties, mentale toestanden en stemmingen af te beelden – zoals angst, creativiteit, woede, geluk en meer. Elk beeld is een eigen weergave van hoe die toestanden aanvoelen, met behulp van beelden die ik associeer met die bepaalde toestand.
Elk element in deze beelden is echt en door mij gefotografeerd, daarna samengesteld in Photoshop. Er is geen generatieve AI gebruikt.
Ik heb er bewust voor gekozen om de beelden geen titel te geven of al te expliciet te zijn over de ideeën erachter. Mijn doel is dat jij, de kijker, je eigen conclusies trekt.
Misschien zie je wel iets heel anders dan wat ik in gedachten had, en dat is precies het punt – elke geest is uniek en de interpretaties dus ook!
Raïs De Weirdt | Meest beloftevolle jonge fotograaf -30
Raïs studeerde fotografie in Amsterdam en behaalde een master in Reclame en Digitale Creatie in Brussel. Na uitwisselingen in New York en Shanghai, het winnen van de zilveren prijs in de Brusselse Emhackinaton en als winnend team voor de One Club wedstrijd voor agentschap Mother in Londen, een van de beste reclamebureaus ter wereld, besloot ze zich toe te leggen op waar ze echt van hield: direct na haar afstuderen begon ze fulltime haar eigen bedrijf. Daarna escaleerde het snel naar vele prestigieuze internationale fotoshoots voor grote merken over de hele wereld en werd ze gepubliceerd in tijdschriften zoals Brigitte, een van de grootste modebladen van Duitsland, Naver, MSN, The Intercontinental news, Behind The Shutter Magazine om er een paar te noemen, werd ze spreker voor Fearless Photographers, Fotokot en Canon en werd ze geaccrediteerd als Canon Young Talent. Daarnaast won ze talrijke wedstrijden, eindigde ze op de 6e plaats voor Mode en 5e voor Huwelijk bij de beste Europese fotografen van 2020, vertegenwoordigde ze België vier keer op rij in de World Photographic Cup en werd ze door One Eyeland uitgeroepen tot een van de 10 beste huwelijksfotografen ter wereld en nog veel meer. Tegenwoordig heeft ze haar eigen studio in Nazareth, België en richt ze zich op haar grootste passie: fotografie en alles wat daar omheen hangt, inclusief opleiden, schrijven en spreken.
Over de tentoongestelde foto’s
…
Ivan Put | Humor-award
Ivan Put (1971) is de naar Brussel uitgeweken zoon van een Limburgse mijnwerker. Hij studeerde Politieke en Sociale Wetenschappen aan de KU Leuven. En een bijkomend jaar Etudes de Développement aan de UCL Louvain-la-Neuve. Op het einde van zijn universitaire studies begon hij aan de Academie in Leuven fotografie te studeren en te fotograferen voor de studentenkrant Veto.
Na zijn studies verhuisde hij naar Brussel. Hij werkte als fotoredacteur voor De Standaard terwijl hij begon te freelancen als fotograaf voor oa Bruzz, De Standaard, Het Nieuwsblad…
Brussel is altijd een vanzelfsprekende interesse voor hem als fotograaf geweest. Hij wandelt en fietst door de stad en fotografeert de stad in al haar facetten. Ivan Put zou graag de dorpsfotograaf van Brussel worden.
www.ivanput.be | instagram: ivan.put.5
Over zijn tentoongestelde fotoreeks:
August Put, mijn vader, ging 700 meter onder de grond werken zodat ik kon verderstuderen. Hij schitterde talloze malen op de bühne van het amateurtoneel. Uit de afdalingen in de mijn bracht hij af en toe fossielen naar boven met afdrukken van varens en met blinkend pyriet erin. Ik voelde me de koning te rijk met dat schitterende nepgoud. Eind 2023 begon hij moeilijkheden te krijgen om tv te kijken en zijn krant te lezen. Er werd een tumor in de hersenen vastgesteld. Een operatie en bestraling volgden. Zonder resultaat. 15 januari 2024 is mijn vader omringd door veel warmte thuis gestorven. Rust zacht pa. Luv you, miss you.
